Türkiye’nin, Kuzey Suriye’ye yönelik askeri harekatının ardından, kontrol ettiği bölgelere Orta Asya halklarından grupları taşıdığı iddia edildi.
Artıgerçek’te yer alan habere göre, Türkmen olarak nitelendirilen, çoğunluğunu Özbekistan, Türkmenistan, Türkistan, Tacikistan ve Uygurlar’ın oluşturduğu gruplar Suriye sınırına yerleştiriliyor.
Harekat boyunca Türkiye’ye yöneltilen en önemli suçlamalardan biri de nüfus yapısıyla oynayarak, Kürtleri bölgeden sürgün etmesiydi. Türkiye’nin niyetleri ile ilgili ortaya atılan iddialardan biri de, Ankara’nın, Arapları, Kürtlerle savaştırarak tasfiye etmeye çalıştığı yönünde. Orta Asya’dan getirilen halkların ise, sınırda beş kilometrelik bir alana yerleştirildiği öne sürülüyor.
Türkiye’nin ”Türkmen”lerden oluşturulduğu iddia edilen Sultan Murad, Sultan Süleyman Şah, Sultan Mehmed Fatih, Muntasır Billallah ve Semerkant gibi grupları büyüttüğü öne sürülüyor ve sınır hattındaki stratejik yerlere yerleştirdiği iddia ediliyor.
Türkiye ile Suriye arasında 20 Ekim 1998 tarihinde yapılan Adana Mutabakatı sonrası adı geçen bu gruplara yatırım yaptığı iddia edilen Türkiye istihbaratının bu grupları sınır hattındaki 5 kilometrelik hatta yerleştirdiği öne sürülüyor.
Bu beş grubu çatışmalarda kayıp vermemesi için geride tuttuğu iddia edilen Türkiye’nin; sınır kapıları, yol güzergahları gibi stratejik yerlerin bu grupların eline geçmesini sağladığı belirtiliyor.
Afrin harekatından sonra daha önce Sultan Murad ile rekabet halindeki diğer grupların liderleri, dikkat çekici bir şekilde öldürülmeye başlanmıştı.
